نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن

ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدار تو سرلزیر میشد ...

کاش بودی و دست های مهربانت مرهم همهی دلتنگیها و نبودنهایت میشد ... 

کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت میگزاشتم

و دردهایم را به گوشت میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عزاب است

میدانم که نمیدانی بعد از تو قلبی برای عاشق شدن ندارم ... 

کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم ... 

میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود

میدان که نمیدانی بدون تو دیگر بهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جز انتظار آمدنت ...